tirsdag 14. januar 2020

#Vlog 10 days In #Thailand #6

#Vlog 10 days In #Thailand #6

เช้าขึ้นมากินข้าวเช้า เช็คเอาท์ออกจากแพ เราก็ใช้บริการรถที่จะออกมาซื้อของและกับข้าวอาหารของแพออกมาก็ชว่ยค่าน้ำมันลุงเขาไป 400 บาท ลุงก็ให้หมวกติดตัวมาคนล่ะใบใส่กันแดด.
มีปากก็ถามไปเรื่อย ขอความชว่ยเหลือได้สบายๆกับคนไทยในประเทศไทย คนไทยมีน้ำใจมากกับเรื่องแบบนี้.
กอ่นจะออกจากแพ แม่ครัวหรือเจ้าของเราก็ไม่รู้วิ่งออกมาถามว่า พอใจกับการบริการไหม? เราก็ตอบเขาว่าอาหารอรอ่ยมากและประทับใจทุกอย่าง ลุงมาส่งพวกเราที่ไทรโยค ก็เดินซื้อไส้อั่ว หอยจ้อ และเดินเที่ยว
น้ำตกไทรโยคนอ้ยกัน เป็นที่พอใจ แล้วพากันขึ้นรถเมล์คันสีส้มกลับมากาญจนบุรี พักผอ่นที่เดิมคือ P.Y  เพื่อที่จะเดินทางต่อไปพัทยาในวันรุ่งขึ้นโดยรถทัวร์ ราคา 360 บาท โดยที่ทางที่พัก  P.Y  เป็นคนจองและไปส่งให้ถึงท่ารถ. ย่าขึ้นรถเมล์ไทยเป็นครั้งแรก แกก็สู้ตายกับเราจริงๆ คือทุกคนไม่เข้าใจว่าทำไมเราตอ้งพาย่าไปอย่างทุลักทุเลแบบอย่างฉบับของเรา ก็บอกแล้ว ว่าตอ้งการเสพหาวันเก่าๆเพื่อมาเติมเต็ม หากรถเมล์ รถไฟ รถสองแถวดีพอสำหรับคนไทยพื้นบ้านก็คิอดีพอสำหรับเรา แต่ลากคนอายุระดับนี้ไปแบบแพ็คแบ็คได้คือตอ้งยอมรับในความแข็งแรงของย่าเลยที่เดียว.😂





lørdag 11. januar 2020

Vlog 10 days In Thailand #5

#Vlog 10 days In #Thailand #5


วันนี้เราตื่นกันเช้ามาก เพื่อจะมาให้ทันเวลารถไฟออก 06 โมงเช้าจากกาญจนบุรี-น้ำตกไทรโยค.
 ในชีวิตวัยเด็ก และในวัยรุ่น เรารู้สึกผูกพันธ์กับรถไฟสายนี้ อาจะเป็นเพราะ เราเป็นลูกคนเดียวที่แม่อุ้มทอ้งมาเกิดที่เมืองกาญจึงเป็นที่มาของชื่อ "กาญจนา" ตอนไปโรงเรียนกับเพื่อนๆสมัยนั่น พวกเราไม่ใช่เด็กเที่ยวเธค หรือ เดินห้าง พวกเราเป็นสายธรรมชาติมากกว่า เรามีกระทั้งเพลงที่พวกเรารอ้งกันระหว่างไปไทรโยค "มนต์ไทรโยค ของ   The innocent.


ลึกๆแล้วจะเหมารถง่ายๆไปกับย่าก็ได้เพื่อความสะดวกของผู้สูงอายุ แล้วการได้กลับไปเมืองไทยคราวนี้หรือไปไทรโยคคราวนี้ไปเพื่อ
"ยอ้นรอยภาพอดีตเก่าๆรื้อฟื้นตัวตน เพื่อจะไปสะสางอดีต หรืออะไรสักอย่าง เพื่อแค่ที่ว่า



จะนำกลับมาสร้างพลังอะไรบางอย่างในการมีชีวิตต่อไปให่ได้ในประเทศ Norway.
แต่อย่าเข้าใจผิดว่าไม่รักประเทศ Norway นะ รักมากพอๆกับประเทศไทยนั้นแหละ แต่บางเสี่ยวสว่นที่หายไปให้มาเติมเต็ม เพื่อให้เป็นอะไรที่เต็มตัว ฮ่า😂 ยิ่งเขียนก็ยิ่งลึกและงงงวย😂

กลับมาต่อว่าตอ้งมาให้ทันรถไฟเพื่อไปไทรโยค
ตีตั๋วไทยและฝรั่ง ก็รีบกันขึ้นไปแย่งที่นั่ง มันเต็มมากเพราะไปเจอมีคนมาอบรมจากอุดร และมาพักกันที่ไทรโยค ระหว่างทางก็พบกับพี่ๆหลายคนบนรถไฟ รถไฟใช้เวลาเดินทาง 2 ชั่วโมงกว่าๆ มาลงที่ท่าเสา
ก็ตอ้งเหมารถเข้าไปอีกประมาณ 65 km ตกลงกันในราคา 800 บาท เพื่อที่จะไป 
River kwai jungle view ซึ่งเราไปหาเจอใน YouTube



และ App Booking.com กอ่นขึ้นรถเราสามคนพี่สาว, ย่า, เรา ก็ตอ้งหาข้าวกินกอ่นเข้าไปและเพื่อที่จะกินยา มาเลเรีย ที่ทางหมอที่ Norway จัดมาให้ 
(อาจฟังดูแล้วเวอร์ แต่การฉีดยา มาเลเรียหมดอายุทุกๆ 10 ปีเราจึงตอ้งกันไว้ดีกว่ามาแก้ที่หลัง)
จำได้ว่าเราสามคนกินไก่ทอดกระเทียมพริกไทยมื้อนั้น😋
เสรํจเราก็เดินทางออกจากท่าเสา ใครจะมาที่นี่จะสะดวกมากหากมีรถประจำตัว เรามาถึงเช้ากว่าแขกคนอื่น เห็นที่เขาเขียนไว้ว่าจะมีแขกเช็คอิน 56 ท่าน เราชอบทุกอย่างที่นี่มาก มันลงตัวทุกอย่าง มันไม่ใช่ดีเริ่ด แต่มันลงตัวในตัวของมัน วิวที่นี่สวยและสงบมาก เราจะได้ยินเสียงนก เสียงหมาป่าหอนตอนกลางคืนชัดมาก.
การบริการดี อาหารก็อรอ่ย ไม่ทำออกมาเยอะจนเกินการใช้วัสดุ แต่ก็ไม่ให้ดูเหมือนไม่มีอะไรเลย.
พนักงานที่นี่จะทำงานเก่งมาก มีนอ้งอยู่คนตัวเล็กนิดเดียวแต่ทำงานถึง 14-15ชั่วโมง เพราะคนที่จะมาแทนไม่มาเปลี่ยนเวร เวลาเราเห็นยังงี้สิ่งไหนที่เราไม่ควรให้คนมาตามบริการเราก็จะทำของเราเอง บางครั้งไม่ใช่แต่ตอ้งการมีพนักงานบริการที่น่ารัก เราควรมีแขกที่ทำตัวน่ารักหัดเก็บตามตัวเองบ้างโลกมันจะได้น่าอยู่ขึ้น🙃  
เอาเป็นว่ามาที่นี่เราประทับใจทุกอย่าง และที่สำคัญไม่ว่าพระอาทิตย์จะตกหรือจะขึ้นที่นี่ สวยเวอร์ และสุดท้าย แม่น้ำแคว ซึ่งเราก็ตั้งชื่อ
(แม้กระทั้งแม่น้ำก็ยังมีชื่อสว่นตัวนะ คิดดูเอาเองว่ารัก ขนาดไหน)😅 
แม่น้ำนี้ชื่อว่า "นิจนิรันดร์" 😏 ที่จะอยู่ให้เราเห็นไปชั่วชีวิตไข ขอเอากระดูกตอนเผาแล้วกลับมาลอยที่นี่นะ
สิ่งที่ได้มาฝากคือภาพที่เหลืออยู่ในวิดิโอค่ะ
หวังว่าทุกคนที่หลงเข้ามาจะได้อ่านและดูภาพนะค่ะ

fredag 10. januar 2020

Vlog 10 days In Thailand #4

Vlog 10 days In Thailand #4

จากที่นั่งรถไฟคนล่ะ 30 บาทจากนครปฐม ซึ่งมาเจอจ่ายเพิ่ม 100 บาทสำหรับคนต่างชาติบนรถไฟ  เราก็ชอ๊คกันนิดหนอ่ย ที่จริงประเทศไทยควรทำบางอย่างเช่นทำป้ายแจ้งไปเลยว่าคนต่างชาติตอ้งเสียมากกว่าคนไทย หรือไม่ก็ เอาแค่ทีเดียวทำราคาทุกอย่างให้เหมือนคนไทยแต่เก็บภาษีนักทอ่งเที่ยวกับชาวต่างชาติไปเลยหัวล่ะ1000บาทต่อครั้งที่เขาเข้าประเทศเรา มันจะยังดูดีกว่าเก็บวัดนั้นคนไทยฟรีแต่ฝรั่ง200 หรือบนรถไฟคนไทย30บาทแต่ฝรั่งเพิ่มอีกรอ้ย มันเหมือนเราจัดระเบียบไม่คงเสันคงวา
ฝากดว้ยนะค่ะรัฐบาล.

พอมาถึงสถานีรถไฟกาญจนบุรี ก็คิดจะเดินไปที่พักเอง แต่สองแถวบอกเดินไม่ไหวหรอกมันไกล😱 เราก็เถียงว่า มันใกล้ก็เราจองมาเอง สรุปแล้วจองผิดค่ะ อยู่ไกลจากบ้านพี่สาวเยอะมาก เลยเช่ารถสองแถวไปส่ง เราพักที่
p y guest house kanchanaburi ราคาถูกและบริการดีมาก พี่สาวรู้จักกับเจ้าของๆและเขาก็ดีบริการและให้คำปรึกษาในการเดินทางทุกอย่างและจัดการทุกอย่างให้ง่ายขึ้น เราอยู่ที่นี่กัน 4 คืน ถึงจะลึกลับแต่เขาหาทางออกทุกอย่างแบบตอบโจทย์มาก สำหรับคนที่ใช้ชีวิตง่ายๆไปพัก เขาจะจัดแต่งสวนไว้น่ารักมากๆ .
เย็นนั้นได้พบพี่สาว ให้ของขวัญคุยกันแล้วเราก็ออกไปกินข้าวเย็นกันที่ครัวชุกกระโดน 
อาหารอรอ่ยมาก มีรูปและถ่ายวิดิโอไว้แต่มันหายไปกับSimที่ไปตกข้างตึกในรัสเซียวันสุดท้ายที่เดินทางกลับ.😔


วันรุ่งขึ้นเลยพาย่าไปโรบินสัน กาญจนบุรีกับรถเครื่องสาเล้งเจ้าประจำ😁🖐 ปลอดภัยไว้กอ่น นางก็ไปส่งและไปรับพวกเราทั้งวัน กลับจากโรบินสัน ก็ไปแวะสะพานแม่น้ำแคว ว่าจะพาย่าเดินข้ามไปอีกฝั่งและเราจะได้ไปถ่ายคลิปแต่ย่าไม่ไปและไม่อยากอยู่คนเดียว ....
เราเลยซื้อเบียร์ให้แกขวดแล้วลากแกขึ้นเรือหางยาวชมวิวแม่น้ำแควหรือแม่น้ำแม่กลอง สว่นเราก็ได้ถ่ายคลิปนี้มาแชร์กับเพื่อนๆ ถ้ามีโอกาสจะทำให้ดีกว่านี้ แต่ Zero มีแค่คนเดียวที่ตอ้งแบ่งเป็นหลายภาคมากในชว่งระยะเวลาเดินทาง😭

กลับจากสะพานเราก็พาย่ามานวดแผนโบราญ ทำเล็บ และกินข้าวเย็น(หมูกะทะมื้อนั้น)กับครอบครัวและเชิญคนที่จ้างให้ไปรับไปส่งไปกินดว้ยกัน. กติกาของครั้งแรกที่กินหมูกะทะคือ "มรึงตอ้งกินให้หมด ถ้ากินไม่หมดจะโดนปรับ"  เราก็เอาปูเอากุ้ง เอาหมูกะทะมาลง ย่างกันนั่วเนียมาก สรุปพอได้ลอง เอาเข้าจริงๆเราชอบอาหารตามสั่งแบบจานเดียวกินอิ่มง่ายๆกันมากกว่า  หมูกะทะหรือวิธีกินแบบนั้นเป็นอะไรที่สิ้นเปลือง(ไม่ใช่ราคาแต่การใช้วัสดุ)แต่พี่สาวกับนอ้งวิวมีความสุขเราก็พอใจ.





mandag 6. januar 2020

Vlog 10 days In Thailand  #3


#vlog 10 days In #Thailand  #NakhonPathom


หลังจากที่เราพักในกรุงเทพกัน 3 วัน ดิฉันก็ตัดสินใจว่าอยากลองนั่งรถไฟ เพราะตั้งแต่โตมาไม่เคยเห็นหัวลำโพง เพื่อเสพสิ่งที่ไม่เคยทำมากอ่นจึงพาย่ามาทรมารขึ้นรถไฟจากหัวลำโพงไปนครปฐม ดูท่าทางย่าก็จะเกร่งๆ 
แต่มีนอ้งสาวเพื่อนคอยเป็นไกด์ก็ไม่น่าจะมีอะไรเป็นหว่งมากเรื่องลงสถานีไหนหรือการยกกระเป๋าใบใหญ่ของพวกเรา ตั๋วราคาคนละ 20บาท ถ้าจำไม่ผิดไม่มีแอร์

(ลืมเขียนนิดหนึ่งระหว่างการเดินทางด้วยรถไฟได้เห็นการก่อสร้างสถานีอะไรสักอย่างใหญ่อลังกามากๆเราเดากันว่ากรุงเทพกำลังจะสร้างสถานีรถไฟอย่างใหญ่มหึมามากแต่เราก็ไม่แน่ใจสักเท่าไหร่แต่มีนอ้งบนรถไฟบอกว่านั้นคือสถานีรถไฟใหม่ที่จะมาแทนหัวลำโพง)

เรามาถึงนครปฐมในเวลาประมาณเกือบสองชั่วโมงก็มีพี่เขยนอ้งของเพื่อนสนิทซึ่งเป็นตำรวจมารับพวกเรา เราพักโรงแรมชื่อว่า Sleep ราคาโอเคมากๆสำหรับคืนเดียวแล้วไปต่อ. ในชีวิตชว่งวัยรุ่นเรามานครปฐมเกือบวันเว้นวัน เรามีความทรงจำสมัยเรียนเยอะในจังหวัดนครปฐม แต่จริงๆแล้วเราโตและเรียนที่อำเภอ บ้านโป่ง แต่เพราะความที่จังหวัดกับอำเภอใกล้กันมากจึงเป็นเรื่องง่ายในอดีตที่เราจะหนีเรียนมาเที่ยวองค์พระ นัดกับเพื่อนกันที่นี่ แต่งวดนี้ที่มาเพราะนอ้งเพื่อนเชิญให้มาเที่ยวบ้านเขาและมาเยี่ยมนอ้งของเพื่อนที่เห็นและรู้จักกันมาตั้งแต่อายุ 16 ปี.
ที่นี่แหละเราก็ได้พบเพื่อนใหม่อีก 2 คนเป็นช่างทำผมฝีมือขั้นเทพชื่อร้าน ปู & มิ้ม ร้านนี้แหละ ตัดผม ฟอกสี สระ เซ็ด 
ไฮไลท์ ทำให้หัวเป็นคนแบบสบายๆ
 และกลางคืน
นอ้งสาวของเพื่อนสนิทก็ทำอาหารและจัดปาร์ตี้กันในครอบครัวที่บ้านสวนซึ่งน่าอยู่มากๆต้นไม้เยอะผลไม้ก็เยอะ ได้ทานปลาแดดเดียวทอดก็ที่นี่แหละ


หลังจากนั้นก็พาพวกเรามาส่งโรงแรมและมารับไปองค์พระเพื่อไหว้พระแล้วส่งต่อไปกาญจนบุรีในวันรุ่งขี้นด้วยรถไฟจากนครปฐม.




søndag 5. januar 2020

Vlog 10 days In Thailand #2




เราพักกันที่โรงแรม แกรนด์ไชน่าโฮเต็ล ซึ่งก็กลางเยาวราชสะดวกที่จะไปไหนมาไหน หากมีใครได้ไปขอให้หาและขึ้นไปให้ถึงชั้นที่ 25 คุณจะได้เห็นวิวทั่วทิศของเยาวราช และแม่น้ำเจ้าพระยา ตอ้งขอบคุณเพื่อนรุ่นพี่ที่อยู่Norwayที่เป็นคนจัดการเรื่องหาที่พักให้ อาหารการกินสะดวกมาก. หรือแม้กระทั้งจะไปไหนมาไหน.

มาเล่าต่อหลังจากออกจากการดูโขนที่ศาลาเฉลิมกรุง ( ซึ่งความโดดเด่นของโขนรามเกียติ์และขับรอ้งสด) และศาลาโรงละครเก่าแก่แห่งนี้ ฉาก แสง สี และการแสดงแบบอลังกาซึ่งหาดูได้ยากในปัจุบัน.


เรานั่งรถบริการฟรีของวัดพระแก้วกลับมาที่เดิมและหาประตูทางเข้าวัดโพธ์ เพื่อจะเข้าไปไหว้พระนอน ฝรั่งจะเสียค่าเข้า 200 บาท.
จะเหมือนและคล้ายกันมากในแต่ล่ะกุฎิ ไม่ผิดอะไรกับการเดินหลงทางหรือเดินจงกลม 
หรือถ้าเชื่อ
เรื่องบุุญว่ามีจริงคุณจะโชคดีที่ได้เจอและได้เข้าไปไหว้พระนอน คุณตอ้งหาดีๆ ขอบอกเราเดินหลงกันหลายรอบมาก แต่เรามีบุญที่ได้พบและได้ไหว้ในที่สุดค่ะ.


ระหว่างการเดินทาง ดิฉันมีอุปสรรค มากมายในการ ถ่ายวิดิโอ กับมือถือกับกลอ้ง กับ เมมโมรี่การ์ด ทั้งบนมือถือทั้งกล้อง Gopro8 กลอ้งเปิดมั้งไม่เปิดมั้งได้ภาพมาแบบทุลักทุเล แต่บอกกับหลวงพ่อว่า ดิฉันตั้งใจจริง ขอชมพระพักตร์และขอพาไปให้ท่านๆอื่นๆชมเป็นขวัญตา ดิฉันมีความเชื่อว่า แบตเตอร์รี่และเมมโมรี่การด์ที่เหลืออยู่แค่นั้นคือสิ่งที่ท่านเมตตากับดิฉัน โชคดีค่ะที่ท่านเมตตา ข้างล่างคือภาพที่ดิฉันได้มาค่ะ.